زندگینامه زیدان

زین‌الدین یزید زیدان (زادهٔ ۲۳ ژوئن ۱۹۷۲ در مارسی، فرانسه) (ملقب به زیزو) فوتبالیست سابق فرانسوی (الجزایری‌الاصل) است که در پست‌هافبک بازی می‌کرد. کارشناسان زیادی بر این باور اند که زیدان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال است. او برای تیم‌های باشگاهی همچون یوونتوس و رئال مادرید و تیم ملی فوتبال فرانسه توپ می‌زد.

زیدان در طول عمر حرفه‌ای خود سه بار به عنوان بهترین بازیکن سال جهان از سوی فیفا (در ۱۹۹۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۳) انتخاب شد. او یک بار جایزهٔ بهترین بازیکن سال اروپا، یک بار جایزهٔ پرارزش‌ترین بازیکن جام باشگاه‌های اروپا و یک بار جایزهٔ بهترین بازیکن جام جهانی را دریافت کرده‌است و به قهرمانی جام جهانی، جام ملت‌های اروپا، جام باشگاه‌های اروپا، لیگ ایتالیا، و لیگ اسپانیا نائل آمده‌است و از این رو می‌توان او را از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ دانست. او در ضمن در فینال جام جهانی (سه بار) و در فینال جام باشگاه‌های اروپا گل زده‌است. او در فرانسه رده دومین فوتبالیست تاریخ فرانسه را به خود اختصاص داده‌است.

زیدان پس از مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ از فوتبال خداحافظی کرد و به این ترتیب رئال مادرید آخرین تیم باشگاهی و فینال جام جهانی ۲۰۰۶ آخرین بازی حرفه‌ای او بود. در همین فینال ضربهٔ سر او به شکم ماتراتزی و کارت قرمزی که دریافت کرد، یکی از جنجالی‌ترین لحظات تاریخ زندگی‌اش را در آخرین لحظات عمر حرفه‌ای‌اش رقم می‌خورد تیم زیدان هرسال باتیم دوستان رونالدو بازی می‌کند درتیم دوستان زیدان دسایی وجود دارد

زین‌الدین زیدان
شناسنامه
پرتره زیدان
نام کامل	زین‌الدین یزید زیدان^[۱]^[۲]
زادروز	۲۳ ژوئن ۱۹۷۲ ‏(۴۳ سال)^[۱]
زادگاه	مارسی
قد	۱٫۸۵ متر (۶ فوت ۱ اینچ)
پست	هافبک هجومی
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	رئال مادرید کاستیا (سرمربی)
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۲–۱۹۸۳	سنت هنری
۱۹۸۳–۱۹۸۶	سپتمز لس والنز
۱۹۸۶–۱۹۸۹	کن
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی^†	(گل)^†
۱۹۸۹–۱۹۹۲	کن	۶۱	(۶)
۱۹۹۲–۱۹۹۶	بوردو	۱۳۹	(۲۸)
۱۹۹۶–۲۰۰۱	یوونتوس	۱۵۱	(۲۴)
۲۰۰۱–۲۰۰۶	رئال مادرید	۱۵۵	(۳۷)
مجموع		۵۰۶	(۹۵)
تیم ملی
۱۹۸۸–۱۹۸۹	زیر ۱۷ سال فرانسه	4	(۱)
۱۹۸۹–۱۹۹۰	زیر ۱۸ سال فرانسه	۶	(۰)
۱۹۹۰–۱۹۹۴	زیر ۲۱ سال فرانسه	۲۰	(۳)
۱۹۹۴–۲۰۰۶	تیم ملی فرانسه	۱۰۸	(۳۱)
دوران مربیگری
۲۰۱۳–۲۰۱۴	رئال مادرید (دستیار مربی)
۲۰۱۴–	رئال مادرید کاستیا
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

باشگاهی

کن

زیدان برای اقامت شش هفته‌ای به کن رفت، اما سرانجام به مدت چهار سال برای بازی در سطح حرفه‌ای در این باشگاه در آنجا ماند. او که در سن چهارده سالگی برای پیوستن به کن خانواده اش را ترک کرده بود، توسط مدیر باشگاه کن jean-claude Elineau کن دعوت شده بود، تا خوابگاهی را که او با ۲۰ بازیکن دیگر به اشتراک گذاشته شده را ترک کند و برای ماندن با او و خانواده اش نزد آنها برود. زیدان بعدها گفت که در زندگی با Elineaus بود که او تعادل را پیدا کرد. زیدان اولین بازی حرفه‌ای خود را با کن در ۱۸ مه ۱۹۸۹ در سن شانزده سالگی در بازی لیگ ۱ برابر در برابر نانت انجام داد. او اولین گل خود را برای باشگاه در تاریخ ۸ فوریه ۱۹۹۱ نیز در برابر نانت در پیروزی ۲–۱ به ثمر رساند. پس از بازی در یک جشن با حضور همه بازیکنان کن، رئیس باشگاه کن Alen Pedretti، ماشینی را که به زیدان برای اولین گلش برای باشگاه را وعده داده بود به او هدیه کرد. او تا سال ۱۹۹۲ در این باشگاه بازی می‌کرد و جمعاً در ۶۵ بازی لیگ فرانسه به میدان آمد و ۶ گل به ثمر رساند. او در ۱۹۹۲ در سن بیست سالگی به بوردو، یکی از مطرح‌ترین باشگاه‌های فرانسه پیوست.

بوردو

زیدان در سال ۱۹۹۲ به بوردو رفت و دوران موفقیت او در این تیم آغاز شد و هواداران بوردو به او لقب «زیزو» دادند. او جمعاً چهارسال از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ برای بوردو بازی کرد. در این چهار سال او در ۱۵۷ بازی لیگ فرانسه شرکت داشت و ۳۲ گل به ثمر رساند.

یوونتوس

پس از چهار سال بازی در بوردو، زیدان در ۱۹۹۶ با مبلغ سه میلیون دلار به یوونتوس ایتالیا پیوست. در یوونتوس او تحت مربیگری مارچلو لیپی در کنار کسانی دیدیه دشان، الساندرو دل پیرو، و ادگار داویدز به یکی از اصلی‌ترین ستاره‌های تیم، بدل شد.

او در پنج سال بازی با یوونتوس به دو بار قهرمانی لیگ ایتالیا دست یافت و دو بار پیاپی، در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸، در فینال جام باشگاه‌های اروپا به میدان آمد. (که به همراه یوونتوس هر دو را شکست خوردند).

زیدان جمعاً پنج سال، یعنی تا سال ۲۰۰۱، در یوونتوس بازی کرد. در این پنج سال ۱۵۱ بار در لیگ ایتالیا به میدان آمد و ۲۴ گل نیز به ثمر رساند.

رئال مادرید

در سال ۲۰۰۱ زیدان در یکی از مشهورترین انتقال‌های تاریخ فوتبال به رئال مادرید پیوست. رقم این انتقال، ۷۴ میلیون یورو بود که تا آن زمان در تاریخ فوتبال بی‌سابقه بود و حتی تا ۱۰ سال بعد هم هیچ بازیکنی به این مبلغ هنگفت به باشگاهی دیگر منتقل نشد. او در سال‌هایی به رئال مادرید پیوست که این تیم با جذب بزرگ‌ترین ستارگان جهان به داشتن «کهکشانی» از بازیکنان فوتبال مشهور بود. زیدان یکی از مهم‌ترین ستاره‌های این کهکشان بود و از سایر ستاره‌های نورانی آن می‌شود به کسانی چون دیوید بکهام، روبرتو کارلوس، لوئیس فیگو، رائول گونزالس و رونالدو اشاره کرد.

زیدان پنج سال آخر عمر فوتبالی خود را در رئال گذراند و جمعاً در ۱۵۵ بازی لیگ اسپانیا به میدان آمد و ۳۴ گل به ثمر رساند.

اوج دوران او با این تیم در فینال جام باشگاه‌های اروپا ۲۰۰۱–۲۰۰۲ بود. این بازی در ورزشگاه همپدن پارک، گلاسکوی اسکاتلند برگزار می‌شد و رئال مادرید و بایر لورکوزن در فینال در برابر هم قرار گرفته بودند. زیدان در این بازی گل پیروزی رئال را به ثمر رساند تا بالاخره قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا را نیز به کارنامه‌اش اضافه کند. در ضمن گل او در این فینال از زیباترین گل‌های تاریخ فوتبال شمرده می‌شود.

زیدان در ۷ مه۲۰۰۶ آخرین بازی باشگاهی خود برای رئال مادرید (و آخرین بازی باشگاهی عمرش) را انجام داد. در این بازی که در ورزشگاه معروف سانتیاگو برنابئو انجام می‌گرفت، هم‌تیمی‌های او لباس ویژه‌ای پوشیده بودند که عنوان «زیدان، از ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶» را بر خود داشت. هواداران رئال به گرمی از زیدان استقبال کردند. این بازی مقابل ویلا رئال بود و نهایتاً ۳–۳ مساوی تمام شد. زیدان گل دوم تیمش را به ثمر رساند. در انتهای این بازی، او پیراهنش را با خوان رومان ریکلمه، از ویارئال، تعویض کرد. تشویق شدید تماشاچیان به حدی بود که او را به گریه انداخت. همچنین بازی با همین تیم در سال ۲۰۰۵ موضوع فیلم مستندی به نام «زیدان، چهره‌ای از قرن بیست و یکم» شد.

تیم ملی فرانسه

زیدان ملیت هر دو کشور الجزایر و فرانسه را دارد و بنابراین می‌توانست برای الجزایر نیز به میدان بیاید. معروف است که عبدالحمید کرمالی، مربی وقت الجزایر، در جوانی از دعوت زیدان خودداری کرده زیرا او برای یک هافبک «به اندازه کافی سریع نیست».

به هر حال زیدان در ۱۷ اوت ۱۹۹۴ برای اولین بار در تیم ملی فرانسه ظاهر شد. در این بازی، در مقابل جمهوری چک، او در دقیقه ۶۳ به عنوان تعویضی به میدان آمد. بازی ۰–۰ مساوی بود و زیدان در وقت کمی که داشت، دو گل به ثمر رساند تا ۲–۲ تمام شود و به این ترتیب از همان ابتدا نگاه همگان را به سوی خود جلب کرد.

زیدان در سال ۱۹۹۸ به همراه تیم ملی فرانسه، میزبان جام جهانی ۱۹۹۸ بود. او در بازی دوم فرانسه (که پیروزی ۴–۰ مقابل عربستان صعودی را در پی داشت) خطای بدی روی کاپیتان عربستان، فؤاد امین، مرتکب شد و به این ترتیب کارت قرمز دریافت کرد و از دو بازی محروم شد. در آن زمان ادعا می‌شد که امین لفظی به زیدان توهین کرده‌است. زیدان در یک چهارم نهایی مقابل ایتالیا به میدان آمد و پس از این‌که بازی بعد از ۱۲۰ دقیقه به پنالتی کشید، ضربهٔ پنالتی خود را به گل تبدیل کرد. او در فینال جام مقابل برزیل به میدان آمد و با به ثمر رساندن دو گل، پایه‌گذار پیروزی ۳–۰ تیمش شد تا فرانسه برای اولین بار در تاریخ، قهرمان جام جهانی شود. دو گل او در این بازی با ضربهٔ سر به ثمر رسید که به نوبهٔ خود برای هافبکی چون او قابل توجه بود. بسیاری این بازی را نقطه عطف تاریخ زندگی زیدان می‌دانند.

دو سال بعد زیدان از اعضای تیم ملی فرانسه در یورو ۲۰۰۰ بود. او از بهترین بازی‌کنان فرانسه در این جام بود. زیدان در یک چهارم نهایی از روی ضربهٔ آزاد مستقیم دروازهٔ اسپانیا را باز کرد و در آخرین ثانیه‌های بازی نیمه نهایی با پرتغال، گل طلایی را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند تا نقش عمده‌ای در رسیدن تیم به فینال داشته باشد. فرانسه در فینال نیز ایتالیا را، در یکی از جنجالی‌ترین بازی‌های تاریخ اروپا، ۲ بر ۱ شکست داد تا با فتح جام جهانی ۱۹۹۸ و یورو ۲۰۰۰ به یکی از پرافتخارترین تیم‌های تاریخ بدل شود. ۳۴ سال از آخرین باری که تیمی جام جهانی و جام ملت‌های اروپا را پشت سر هم به دست آورده بود، می‌گذشت. در این هنگام بسیاری فرانسه را بزرگ‌ترین تیم فوتبال دنیا می‌دانستند.

زیدان در جام جهانی ۲۰۰۲ نیز از اعضای تیمش بود اما به علت مصدومیت در دو بازی اول غایب بود. این تورنمنت، یکی از بدترین افتضاحات فرانسوی‌ها بود که با بازی‌های ضعیف بدون زدن حتی یک گل و با کسب تنها یک امتیاز از جام حذف شدند. زیدان تنها در بازی آخر مقابل دانمارک به میدان آمد.

در یورو ۲۰۰۴ نیز زیدان به همراه تیم ملی فرانسه به میدان آمد و شاهد باخت تیمش مقابل یونان، تیمی که بعدها قهرمان همان جام شد، بود. پس از این جام زیدان رسماً در ۱۲ اوت ۲۰۰۴ از فوتبال ملی کناره‌گیری کرد.

با این حال پس از این‌که فرانسه در راه صعود به جام جهانی ۲۰۰۶ به مشکلاتی برخورد زیدان در اوت ۲۰۰۵ (یک سال پس از کناره‌گیری) اعلام کرد که برای کمک به تیم ملی فرانسه برمی‌گردد و مجدداً به عنوان کاپیتان تیم انتخاب شد. او در ۳ سپتامبر ۲۰۰۵ اولین بازی خود پس از خداحافظی را مقابل جزایر فارو انجام داد و در پیروزی ۳–۰ تیمش نقش داشت. فرانسه نهایتاً به عنوان اولین تیم از گروه خود به جام جهانی ۲۰۰۶ صعود کرد.

در ۲۵ آوریل ۲۰۰۶، پس از یک فصل پر از مصدومیت در رئال مادرید، زیدان تصمیم نهایی خود برای کناره‌گیری از فوتبال، چه باشگاهی و چه ملی، را اعلام کرد. این کناره‌گیری به پس از اتمام جام جهانی ۲۰۰۶ حواله داده شد.

در ۲۷ مه ۲۰۰۶ زیدان در پیروزی ۱–۰ تیمش مقابل مکزیک نقش داشت و صدمین بازی ملی خود را در این بازی انجام داد. با این حساب او در کنار مارسل دسایی، دیدیه دشان و لیلیان تورام به یکی از تنها چهار بازی‌کنی بدل گشت که بیش از صدبار برای فرانسه به میدان آمده‌اند.

جام جهانی ۲۰۰۶

زیدان در جام جهانی ۲۰۰۶ برای سومین جام پیاپی در ترکیب تیم ملی فرانسه ظاهر شد و این بار بازوبند کاپیتانی را به دست داشت. او در هر دو بازی اول، مقابل سوئیس و کره جنوبی، کارت زرد گرفت و از بازی سوم محروم شد. در یک هشتم نهایی، مقابل اسپانیا، او به ترکیب تیم بازگشت و با یک گل و یک پاس گل نقش مهمی در صعود تیمش به یک چهارم نهایی داشت.

در یک چهارم نهایی، فرانسه در بازی حساسی مقابل برزیل، مدافع عنوان قهرمانی، قرار گرفت. این تکرار فینال جام جهانی ۱۹۹۸ بود. زیدان در این بازی، برای اولین بار در تاریخ فوتبال خود، به تیری هانری پاس گل داد تا فرانسه ۱–۰ پیروز بازی شود و به نیمه نهایی صعود کند. زیدان به دلیل بازی زیبا و حرکات تکنیکی منحصربه‌فرد خود در این بازی به عنوان بهترین بازیکن این دیدار انتخاب شد.

چهار روز بعد، فرانسه در نیمه نهایی مقابل پرتغال به میدان رفت تا زیدان از روی نقطه پنالتی دروازهٔ ریکاردو را باز کند و فرانسه به فینال راه پیدا کند.

در ۹ ژوئیه ۲۰۰۶ بازی فینال بین فرانسه و ایتالیا برگزار شد و زیدان نیز به عنوان کاپیتان فرانسه به میدان آمد. این آخرین بازی تاریخ زندگی ورزشی او بود. او در دقیقهٔ ۷ از روی نقطهٔ پنالتی برای فرانسه گل زد تا به همراه پله، واوا و پل بریتنر یکی از چهار بازی‌کنی باشد که تا بحال در دو فینال جام جهانی گل زده‌اند. بازی در وقت معمولی ۱–۱ مساوی شد و کار به وقت اضافه کشید. نزدیک بود زیدان در وقت اضافهٔ اول با ضربهٔ سر دروازه را باز کند اما بوفون ضربهٔ او را مهار کرد. دقیقهٔ ۱۱۰ این بازی، که می‌رفت آخرین بازی زیدان باشد، به یکی از جنجالی‌ترین صحنه‌های تاریخ فوتبال در جهان بدل شد. در طی این صحنه (که در پایین شرح داده شده‌است) زیدان اخراج شد و نتیجتاً در ضربات پنالتی شرکت نداشت و فرانسه روی غیاب او و پاتریک ویرا (که مصدوم و تعویض شده بود) با نتیجهٔ ۵–۳ مغلوب شد.

با وجود حرکت جنجالی و اخراج زیدان در فینال، او عنوان به‌ترین بازی‌کن جام جهانی ۲۰۰۶ را از خود کرد تا کلکسیون افتخارات بی‌نظیرش کامل شده باشد.

درگیری با مارکو ماتراتزی در فینال

در دقیقهٔ ۱۱۰ بازی فینال، زیدان در صحنه‌ای بدون توپ با سر به شکم مارکو ماتراتزی ضربه زد. زمینهٔ این درگیری کلماتی بود که ماتراتزی به زیدان گفته بود (در پایین توضیح داده شده‌است). داور بازی، هوراشیو الیزوندو، این صحنه را ندیده بود اما لوئیس مدینا کانتالخو، داور چهارم، صحنه را گزارش کرد تا زیدان با دریافت کارت قرمز از بازی اخراج شود. او بازوبند کاپیتانی را به ویلی سانیول سپرد (تا او آن را به بازوی فابین بارتز ببندد) و از زمین خارج شد.

علت درگیری

پس از پایان بازی تحقیقات و لب‌خوانی‌های وسیعی برای مشخص شدن علت درگیری و کلمات تحریک‌کنندهٔ ماتراتزی صورت گرفت. بسیاری می‌گفتند ماتراتزی با توهینی نژادپرستانه زیدان را به «تروریست» بودن متهم کرده اما بعدها هم زیدان و هم ماتراتزی این را رد کردند. ماتراتزی ادعا کرد که توهینی که به زیدان کرده‌است بسیار عادی بوده و از آن نوعی است که در زمین فوتبال رایج است.

سه روز پس از بازی زیدان در دو مصاحبهٔ تلویزیونی در این مورد شرکت کرد. او در این مصاحبه‌ها اعلام کرد که ماتراتزی به خواهر و مادرش توهین کرده‌است و ضمن معذرت‌خواهی، اعلام کرد که از کاری که کرده پشیمان نیست. او در ضمن هرگونه توهین‌های نژادپرستانه از سوی ماتراتزی را غیرواقعی و محصول جنجال نشریات و رسانه‌ها دانست.

همسر ستاره سابق تیم ملی فرانسه در چاپ دوم کتاب خود به عنوان «زیدان زندگی اسرار آمیز» آورده است: «اختلاف میان من و زیدان در شب قبل از بازی نهایی جام جهانی ۲۰۰۶، باعث شد تا زیدان با روحیه‌ای خراب پا به میدان این مسابقه گذاشته و آن حرکت خشن را نشان دهد.»

همسر زیدان همچنین فاش کرد که «زیدان در این بازی، زیر پیراهنی پوشیده بود که بر روی آن از تیم یونتوس باشگاه سابق خود و رئال مادرید و نیز همه کسانی که در دوران بازی‌اش از او حمایت کرده بودند، تشکر کرده بود تا پس از پایان بازی از آن‌ها قدردانی کند اما اخراج وی از زمین همه چیز را خراب کرد.»

افتخارات

جام جهانی: ۳ بار حضور (۱۹۹۸٬۲۰۰۲٬۲۰۰۶) - یک بار قهرمانی (۱۹۹۸) - یک بار نایب قهرمانی (۲۰۰۶)
جام ملت‌های اروپا: سه بار حضور (۱۹۹۶٬۲۰۰۰٬۲۰۰۴)، یک بار قهرمانی (۲۰۰۰)
جام باشگاه‌های اروپا: یک بار قهرمانی (در ۲۰۰۱–۲۰۰۲ با رئال مادرید)
لیگ ایتالیا: دو بار قهرمانی (در ۱۹۹۶–۱۹۹۷ و ۱۹۹۷–۱۹۹۸ با یوونتوس)
لیگ اسپانیا: یک بار قهرمانی (در ۲۰۰۲–۲۰۰۳ با رئال مادرید)
جام بین‌قاره‌ای: دو بار قهرمانی (در ۱۹۹۶ با یوونتوس و در ۲۰۰۲ با رئال مادرید)
سوپرکاپ اروپا: دو بار قهرمانی (در ۱۹۹۶ با یوونتوس و در ۲۰۰۲ با رئال مادرید)
سوپرکاپ ایتالیا: یک بار قهرمانی (در ۱۹۹۷ با یوونتوس)
سوپرکاپ اسپانیا: دو بار قهرمانی (در ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ با رئال مادرید)

جایزه‌ها و افتخارت شخصی

سه بار بهترین بازیکن سال جهان از سوی فیفا (در ۱۹۹۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۳)
یک بار بهترین بازیکن سال اروپا (توپ طلایی) از مجلهٔ «فرنس فوتبال» (در ۱۹۹۸)
یک بار باارزش‌ترین بازیکن جام باشگاه‌های اروپا (در فصل ۲۰۰۱–۲۰۰۲ با رئال مادرید)
دو بار بهترین بازیکن جام جهانی (در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان و ۱۹۹۸ فرانسه)
بهترین بازیکن نیم‌قرن انتهایی قرن بیستم (در سال ۲۰۰۴ از سوی بازدیدکنندگان سایت اینترنتی یوفا)
شوالیهٔ لژدواونور از ۱۹۹۸
حامل مشعل المپیک در المپیک آتن ۲۰۰۴
برنده یک عمر فعالیت ورزشی (جایزه ورزشی لاروس) در ۲۰۱۰

برچسب‌ها:

تاريخ : سه شنبه 1 دی 1394برچسب:زندگینامه,زندگینامه زیدان,

| 13:37 | نویسنده : عارف بساکی |

زندگینامه علی کریمی

فعالیت مورد علاقه اش والیبال ساحلی است. “علی کریمی” متاهل و دارای دو فرزند پسر به نام های هاوش و هیرسا است.

نام: محمد علی

نام خانوادگی: کریمی پاشاکی

تاریخ تولد: 1357/08/17

محل تولد: کرج

پست: هافبک تهاجمی

باشگاه فعلی: پرسپولیس تهران

--------------------------------------------------

خانواده او اهل روستای پاشاکی از توابع سیاهکل هستند.فعالیت مورد علاقه اش والیبال ساحلی است.متاهل و دارای دو فرزند پسر به نام های هاوش و هیرسا است.در کرج پیتزا فروشی دارد. بسیار انسان خونسردی است که به قول فردوسی پور بعضی اوقات این خونسردی هایش روی اعصاب آدم می رود.پس از شکست تلخ تیم پرسپولیس برابر سپاهان نتوانست جلوی گریه خود را بگیرد.

فوتبال باشگاهی:

علی کریمی سابقه بازی در باشگاه های نفت تهران، فتح تهران، سایپا تهران، پرسپولیس، الاهلی امارات، القطر قطر، السیلیه قطر، بایرن مونیخ، استیل آذین و شالکه آلمان را در کارنامه فوتبال خود دارد.

او فوتبال خود را از نوجوانان نفت تهران شروع کرد، سپس به نوجوانان سایپا پیوست و بعد از آن به فتح تهران منتقل شد و از آن جا بود که به جمع سرخپوشان پایتخت اضافه شد.علی کریمی در سال ۱۳۷۷ به پرسپولیس پیوست و توانست دو سال پیاپی در سال های ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ لیگ آزادگان را فتح کند. علی کریمی در سال ۲۰۰۱ به الاهلی امارات پیوست. این باشگاه اماراتی توانست در اولین فصل حضور کریمی اولین جام خودش را یعنی جام امیر را در فصل ۲۰۰۱-۲۰۰۲ فتح کند. کریمی در سال ۲۰۰۴ توانست ۱۴ گل برای تیمش به ثمر برساند.
علی کریمی روز ۳ مه سال ۲۰۰۵ بنا به گزارش وب گاه رسمی باشگاه بایرن مونیخ به این تیم آلمانی پیوست. او پس از علی دایی و وحید هاشمیان سومین بازیکن ایرانی بود که در این باشگاه مشهور به اف سی هالیوود بازی می کرد. در ابتدا بسیاری معتقد بودند که انتقال کریمی برای این باشگاه تنها جنبه اقتصادی دارد، اما بازی های خوب این بازیکن مانع این انتقادات شد. علی کریمی خیلی زود توانست در جمع نام داران این باشگاه نظیر میشاییل بالاک، سباستین دایسلر، مارتین دمیکلیس، مهمت شول و زی روبرتو برای خود جایگاهی ثابت دست و پا کند، به طوری که برخی از این بازیکنان نیمکت نشین شدند. طبق یکی از بندهای قرارداد کریمی و بایرن مونیخ، پس از ۱۲ بازی این قرارداد به طور خودکار تمدید می شد که در بازی با هامبورگ این اتفاق افتاد، اما در همین بازی وی متأسفانه مصدوم شد، به طوری که نتوانست در بازیهای جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان در اندازه های واقعی خود ظاهر شود. کریمی همچنین از جمله بازیکنان ایرانی محسوب می شود که در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرده است و در مقابل سالزبورگ یک گل به ثمر رساند.
علی کریمی بعد از عدم درخشش در بایرن مونیخ به قطر رفت و برای تیم القطر بازی کرد اما بازیهای او مورد توجه کسی قرار نگرفت و وقتی او را به تیم نه چندان قوی السیلیه فرستادند او خواستار جدایی از تیم شد و به پرسپولیس بازگشت.

او در اولین گلزنی خود توانست در شهرآورد تهران موفق به گلزنی شود و دو دقیقه بعد از ۱ بر صفر جلو افتادن استقلال بازی را به تساوی بکشاند.کریمی پنج روز بعد در بازی مقابل ابومسلم، هت تریک کرد ولی نتوانست جلوی شکست تیمش را بگیرد و بازی در پایان با شکست ۴-۳ پرسپولیس به پایان رسید. علی کریمی در سال ۱۳۸۸ به سبب عدم تمایل مدیران باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با وی، این باشگاه را ترک کرد و به استیل آذین پیوست.در فصل ۸۷-۸۸ لیگ برتر علی کریمی ۱۴ گل به ثمر رساند و با دریافت ۹ کارت زرد و ۳ کارت قرمز خشن ترین بازیکن درلیگ برتر نهم شناخته شد.
علی کریمی با عقد قرارداد ۵ ماهه به شالکه۰۴ آلمان پیوست و با شماره ۱۰ وارد میدان مسابقه شد. او به خاطر نیمکت نشینی و دقایق کم حضور در زمین ناراضی بود. سپس طبق صحبتش مبنی سر رفتن حوصله اش در آلمان به تهران بازگشت.
او بالآخره در سال ۱۳۹۰ بعد از صحبت با حبیب کاشانی با عقد قرار دادی به پرسپولیس بازگشت و به دوران حضورش در آلمان پایان داد. علی کریمی در 14 تیر 1391 و یک روز پس از انتخاب مانوئل خوزه به عنوان سرمربی پرسپولیس,قرارداد خود را در هیئت فوتبال استان تهران با سرخ پوشان تمدید کرد.

فوتبال ملی:
کریمی از سال ۱۳۷۷ سابقهٔ بازی در تیم ملی ایران را دارد و با ۱۲۴ بازی ملی و ۳۸ گل ملی،دومین بازیکن ایرانی از نظر تعداد بازی ملی و سومین گلزن برتر تاریخ فوتبال ایران به حساب می آید.کریمی در واقع کاپیتان اصلی تیم ملی فوتبال ایران می باشد ولی جواد نکونام بازوبند کاپیتانی را بر دست می بندد. او اولین بازی ملی خود را در سال ۱۳۷۷ برابر تیم ملی کویت انجام داد. و در همان سال قهرمانی بازی های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک را به همراه تیم ملی جشن گرفت و یکی از ۲ گل ایران در بازی فینال را مقابل کویت به ثمر رساند.
او در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ نیز از بازیکنان تیم ملی ایران بود و توانست در بازی مقابل گوآم پنج گل به ثمر برساند. همچنین وی اولین بازیش را در پست هافبک تهاجمی را مقابل ایرلند را در مرحله پلی-آف جام جهانی در شهر دوبلین انجام داد.
علی کریمی در جام ملت های آسیا ۲۰۰۴ با زدن ۵ گل آقای گل مشترک مسابقات شد. ایران در این مسابقات پس از ژاپن و چین سوم شد و هت تریک علی کریمی در بازی با کره جنوبی در یک چهارم نهایی نقش مهمی در این موفقیت ایران داشت. او در همان سال بهترین بازیکن سال فوتبال آسیا شناخته شد و قهرمانی بازی های غرب آسیا را نیز به همراه تیم ملی کسب کرد.
کریمی در جام جهانی ۲۰۰۶ نمایش ضعیفی داشت که به مصدومیت طولانی مدت او مربوط می شد.در اکتبر ۲۰۰۸ در حالی که علی دایی او را به تیم ملی دعوت کرده بود، کناره گیری خود را از فوتبال ملی اعلام کرد. علی دایی اعلام کرد که کریمی دیگر به تیم ملی دعوت نخواهد کرد و اینچنین هم شد. کریمی با برکناری دایی مجدداً برای حضور در تیم ملی افشین قطبی اعلام آمادگی کرد و به تیم دعوت شد. او تک گل ایران در مقابل امارات در بازی برگشت مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ را به ثمر رساند و امیدهای ایران را برای صعود زنده نگاه داشت.
او پس از مدتی دوری از تیم ملی دوباره توسط کارلوس کی روش، سرمربی تیم، به تیم ملی ایران دعوت شد.

افتخارات باشگاهی علی کریمی:
پرسپولیس تهران
    قهرمانی جام آزادگان ۷۸-۱۳۷۷
    قهرمانی جام آزادگان ۷۹-۱۳۷۸
    قهرمانی جام حذفی ۷۹-۱۳۷۸
    نایب قهرمانی جام آزادگان ۸۰-۱۳۷۹

بایرن مونیخ
    قهرمانی جام حذفی آلمان ۰۶-۲۰۰۵
    قهرمانی بوندسلیگا ۰۶-۲۰۰۵

الاهلی
    قهرمانی جام حذفی امارات ۰۲-۲۰۰۱
    قهرمانی جام حذفی امارات ۰۴-۲۰۰۳
    نایب قهرمانی لیگ امارات ۰۴-۲۰۰۳

نفت تهران
    نایب قهرمانی نوجوانان تهران
    قهرمانی امیدهای تهران با امیدهای فتح

افتخارات ملی:
    ۱۹۹۸ - قهرمانی بازی های آسیایی
    ۲۰۰۴ - مقام سوم جام ملت های آسیا
    ۲۰۰۷ - یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا
    ۲۰۰۶ - راهیابی و بازی در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
    ۲۰۰۴ - قهرمانی فوتبال غرب آسیا
    ۲۰۰۳ - قهرمانی جام بین قاره ای آسیا – اقیانوسیه با تیم ملی ایران

افتخارات فردی:
    بهترین بازیکن سال ۲۰۰۴ آسیا
    آقای گل مشترک جام ملت های آسیا

برچسب‌ها:

تاريخ : پنج شنبه 5 شهريور 1394برچسب:زندگینامه ,علی کریمی,

| 13:28 | نویسنده : عارف بساکی |

زندگینامه اکبر عبدی

نام : اکبر
نام خانوادگی : عبدی آقاباقر
تاریخ تولد :1339/6/4
محل تولد : تهران
محل زندگی : تهران
تحصیلات : دیپلم
تاهل : متاهل

فرزندان: المیرا عبدی

اکبر عبدی 4 شهریور سال 1339 از پدر و مادری اردبیلی در تهران محله نازی آباد به دنیا آمد.

کودکی اکبر عبدی ، بیوگرافی اکبر عبدی ، زندگینامه اکبر عبدی

او یک دختر به نام المیرا دارد.

المیرا عبدی در ادامه مسیر پدر وارد دنیای بازیگری شده و در اولین تجربه سینمایی حرفه ای خود در فیلم یکی برای همه در نقش فرزند دختر پدرش اکبر عبدی ظاهر شد.

اکبر عبدی پس از دریافت مدرک دیپلم از سال 1358 با نمایش های آماتوری فعالیت هنری اش را آغاز کرد و سپس در سال 1362 به تلویزیون رفت و در مجموعه محله بروبیا (داریوش مؤدبیان، 1363) و بازم مدرسه ام دیر شد (1365) خود را به عنوان بازیگری مستعد خلاق شناساند.

اکبر عبدی ، فیلم های اکبر عبدی ، عکس های اکبر عبدی

عبدی با جنجال بزرگ خود را به عنوان بازیگر نقش های کمیک شناساند. جنجال بزرگ 6 سال پس از تولید به نمایش عمومی درآمد و عبدی در آن فاصله در فیلم های مردی که موش شد، اجاره نشین ها، گراند سینما و ای ایران بازی کرد، که نقش او در همه این فیلم ها کمدی بود.

او بیشتر در نقش های کمدی بازی می کند و فیزیک بدنی خاص و صورت وی امکان گریم و ساختن چهره های گوناگون مانند نوجوانان و زنان را به وی می دهد.

عبدی در اجاره نشین ها، ای ایران، مادر و دلشدگان (علی حاتمی) و هنرپیشه قابلیت های خود را در ایفای نقش های متنوع کمدی اثبات کرد. همین قابلیت موجب شد که عبدی در سفر جادویی هم نقش کودکی خود را ایفا کند و هم نقش میانسالی اش را، همینطور در آدم برفی در دو نقش مردانه و زنانه توانایی هایش را نشان داد.

اکبر عبدی در سال 1368 برای بازی در فیلم مادر ساخته علی حاتمی برنده سیمرغ بلورین نقش دوم مرد از هجدهمین جشنواره فیلم فجر شد.

اکبر عبدی و محمدعلی کشاورز ، بیوگرافی بازیگران ایرانی ، بیوگرافی هنرمندان

برچسب‌ها:

تاريخ : چهار شنبه 4 شهريور 1394برچسب:زندگینامه, اکبر,عبدی,

| 14:6 | نویسنده : عارف بساکی |

زندگینامه لیونل مسی

زندگینامه لیونل مسی جادوگر فوتبال+ تصاویر

نام کامل: لیونل آندرس مسی کوچیتینی
زادگاه: روساریو، آرژانتین
قد: ۱٫۶۹ سانتی متر
پست: مهاجم
شمارهٔ پیراهن : ۱۰
وضعیت تاهل: متاهل
فرزندان: یک پسر با نام تیاگو

لیونل آندره مسی ۲۴ ژوئن سال ۱۹۸۷ در شهر روساریو آرژانتین دیده به جهان گشود.لیونل دو برادر بزرگتر به نام‌های رودریگو و ماتیاس و یک خواهر به نام ماریا سل دارد. لیونل مسی عضو تیم ملی بزرگسالان آرژانتین و تیم بارسلونا اسپانیا است. بسیاری از مطبوعات به وی لقب مارادونای جدید داده اند. لقب وی که توسط خودش انتخاب شده "جانشین" است. لیونل در سن ۵سالگی بازی را در تیم گراندولی آغاز کرد. تیمی که پدرش به عنوان مربی در آن جا مشغول به کار بود. در سال ۱۹۹۵ مسی به تیم نیوولز اولدبویز آرژانتین پیوست.